วันเสาร์ที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2562

#พี่เลี้ยงมบ NC18+ EP125

#พี่เลี้ยงมบ
**ถ้าใครรับไม่ได้ที่จะอ่านncบทนี้อย่าอ่านเลยค่ะ เชิญออกไปอย่างใช้สติ เเละอ่านอย่างมีสติค่ะ ขอบคุณทุกคนที่ติดต
ามนะคะ
.

.
มือหนาลากนิ้วไปที่ปลายเสื้อยืดตัวโคร่งของเเบมเเบม ค่อยๆจับมันเเล้วถอดออกสำเร็จ
.
.
เเบมเเบมรู้สึกได้ถึงความเย็นวูบวาบของเครื่องปรับอากาศที่มาโดนตัวเขาทันที เมื่อไม่มีเสื้อปกปิด
.
.
คนตัวโตเปลี่ยนที่มาซุกตรงคอหอมกลิ่นดอกไม้เเสนชื่นใจ ขบเม้มเนื้อสีขาวเนียนให้เป็นรอยเเดงเป็นจ้ำๆ
.
.
"อ่าา" หน้าอกเนียนเชิดขึ้นกลางอากาศ เเผ่นหลังขาวนอนไม่ติดกับเตียงนุ่มอย่างเคย คุณมาร์ค..คุณมาร์คพาเขามาไกลเกินกว่าจะหยุดได้เเล้ว
.
.
ฟรุ้บ! เสื้อเชิ้ตสีดำของมาร์คถูกถอดเเล้วปาทิ้งไปให้พ้นทาง
.
.
"ดี เเบมเเบมดี" มาร์คเอ่ยชม ทั้งคุณเเม่เเละลูกในท้องที่ไม่เเกล้งกัน
.
.
พรืด..ความรวดเร็วของมาร์คทำให้กางเกงของเเบมเเบมถูกถอดออกไป ตัวของเขาเองก็เช่นกัน
.
.
ทั้งคู่ไม่มีสิ่งใดปกปิด
.
.
ปลายลิ้นร้อนลากยาวมาที่หน้าอกเนียนเเล้วขบเม้นยอดอกที่ชูชันขึ้นมา
.
.
"อื้อ..อ..ค..คุณมาร์ค" เสียงครางหวานกระเซ่าครางออกมาด้วยความต้องการ
.
.
มือหนาบีบเฟ้นเอวบางที่หนาขึ้นมาอย่างเบาๆ คนใต้ร่างบิดตัวไปมาด้วยความเสียวซ่าน
.
.
เเขนยาวเรียวของเเบมเเบมกอดเข้าที่เอวของมาร์คเเน่น
.
.
มาร์คคิดว่าตรงนี้มันคงไม่เหมาะ เขาทั้งคู่ก็เกินกว่าที่จะหยุดได้เเล้ว..
.
.
เเขนเเกร่งสอดเข้าไปใต้ร่างของเเบมเเบมทั้งสองข้าง
.
ฟรุ้บ! ร่างของเเบมเเบมถูกลอยขึ้นจากเตียง มาอยู่ในอ้อมกอดของมาร์คเเทน
.
.
"เราจะไปไหนกันครับ" เสียงหวานเเผ่วถาม..
.
.
มาร์คไม่ตอบ
.
เขาเดินต่อมาจนถึงที่หมาย
.
'ห้องน้ำ'
.
มาร์คปล่อยตัวเเบมเเบมให้ลงยืนกับพื้น ทั้งๆที่คนตัวบางเเถบยืนไม่ไหวจากการนัวเนียของมาร์คด้วยซ้ำ
.
มาร์คสวมกอดเเบมเเบมจากด้านหลังเพื่อรองรับคนร่างบาง
.
"อื้ออ..มาทำไมครับ" เสียงหวานถาม ให้เขาไปนอนบนเตียงเหมือนเดิมดีกว่าไหม
.
.
"..." ไม่ตอบเหมือนเดิม เเต่มือหนาจับเข้าที่เเกนกายของคนร่างบางเเล้วลูบมันขึ้นลงไปมา
.
.
"อื้อ..อ..อือ" ร่างกายเเถบอ่อนยวบลงไปกองกับพื้นเพราะสัมผัสจากคนตัวโต
.
.
"ค...คุณมาร์ค..ผ..ผมยืนไม่..ห..ไหว" น้ำเสียงหวานกระเซ่าบอก ทั้งสองขาเรียวสั่นเขายืนไม่ไหวเเล้ว
.
.
มาร์คใช้เเขนเเกร่งอีกข้างโอบกอดประคองร่างบางไว้ไม่ให้ไหลลงไปกองกับพื้น
.
.
"อ่าา..อื้อ.." ใกล้เเล้วเเบมเเบมว่ามันใกล้เเล้วจริงๆ
.
.
เฮือก...เสียงถอดหายใจเฮือกใหญ่ดังขึ้นเมื่อน้ำขาวสีขุ่นไหลออกมาตามระหว่างขาของตัวเอง
.
.
"ตาฉัน ที่รัก" มาร์คกดจูบลงบนหัวไหล่มนของเเบมเเบม
.
.
ถึงเวลาของเขาบ้างเเล้วสิ
.
.
"ผมมีวิธีนึงคุณมาร์ค" เสียงหายใจเหนื่อยหอบบอกขึ้น เขามีเเค่วิธีนี้ เเต่มันสุดเเสนจะหน้าอาย
.
.
"วิธีไหน?" มาร์คเลิกคิ้วถามคนในอ้อมกอด
.
"มานั่งตรงนี้สิครับ" เเบมเเบมเอ่ย ใช้นิ้วชี้เรียวยาวชี้ไปที่ชักโครกที่ปิดฝาไว้อยู่ สามารถนั่งได้
.
.
มาร์คปล่อยกอดออกเเล้วเดินไปนั่งตามที่เสียงหวานพูด
.
.
เเปะ..เสียงปิดไฟในห้องน้ำ ไฟสว่างเมื่อครู่ดับลงทั้งหมดเมื่อเเบมเเบมปิดมัน
.
.
"นายปิดมัน..ทำไม.." เสียงทุ้มถามด้วยความอยากรู้ในตอนเเรก เเต่ก็ต้องจางหายไปกับน้ำลายอึกใหญ่ที่เขากลืนลงคอ เพราะรู้สึกได้ถึง มือร้อนที่เเตะเเท่งเนื้อของตน
.
.
"ถึงมันจะไม่ใช่หน้าร้อน เเต่ไอติมก็คงเหมาะกับหน้านี้นะครับ" นิ้วบางลูบไปที่เเกนกายเเท่งเนื้อร้อนของมาร์คเบาๆ
.
.
ร่างบางคุกเข่าลงกับพื้น ขยับเข้ามาใกล้อีกสักนิด
.
.
ด้านมาร์คที่มองอะไรเเถบไม่เห็นเพราะเเบมเเบมปิดไฟ ก็ทำใจเขากระตุกเสียววูบวาบอยู่อย่างนั้น
.
.
"อึก.." มาร์คกลืนน้ำลายลงคออีกครั้ง เมื่อส่วนปลายของตนเริ่มได้รับความชุ่มชื้น จากริมฝีปากช่ำ เเบมเเบมค่อยๆเก็บกลืนเเท่งเนื้อยาวเข้าไปในโพรงปากทั้งหมด
.
.
"อะ..อ่า..เเบมเเบม" มาร์คสัมผัสไดัทั้งลิ้นเเละฟัน ที่กำลังกระทบกับเเท่งเนื้อของตน
.
.
ไม่นานนัก...ริมฝีปากอิ่มๆก็ค่อยๆขับเคลื่อนเข้าออกอย่างช้าๆเนิบๆ
.
.
ทำให้มาร์ค ต้วน พอใจไม่น้อย
.
.
"ซืดด..ท..ทำ..ได้ดีเเบมเเบม..อ่าา" เสียงทุ้มกระเซ่าร้องครางอย่างพอใจ
.
.
เเบมเเบมเริ่มเพิ่มความเร็วมากขึ้น..จนคนที่โดนกระทำเสียวไปทั้งตัว มือหนากำขอบชักโครกเเน่น
.
.
เสียงสูดปากของคนตัวโตดังไม่หยุด
.
.
เเท่งเนื้อเริ่มขยายจนเเบมเเบมต้องอ้าปากกว้างให้มากขึ้นเพื่อรองรับไอติมเเท่งร้อน
.
.
"อื้มม..คนดีใกล้เเล้ว..ซืดด.."
.
.
สุดท้ายน้ำขาวที่ขุ่นก็ล้นทะลักออกมาจากปากของคนร่างบาง
.
.
"ฝันดีครับ..." เสียงหวานขาดห้วงไปทันทีเมื่อพูดจบ มาร์ครีบเข้าไปรองรับร่างบางที่ดูหมดเเรง
.
.
"ฝันดีเช่นกัน" ปากหยักกดจูบที่หน้าผากมนราวกับให้รางวัล...
.
.
.
#กลับไปเม้นด้วยนะคะ คุณพ่อเขาได้สมใจล่ะ5555
.
**ถ้าใครรับไม่ได้ที่จะอ่านncบทนี้อย่าอ่านเลยค่ะ เชิญออกไปอย่างใช้สติ เเละอ่านอย่างมีสติค่ะ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะคะ 

อุ้มรักรีไรท์ EP 44 NC

#อุ้มรักรีไรท์ . . 'ไม่เคยรัก' คำคำนี้มันดังก้องอยู่ในหัวของเเบมเเบม เเละมันเหมือนเป็นคำเตือนสติที่ดี ถ้าเขาไม่รักเราก็พอเถอะ..พอ...