วันพุธที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2561

Nc18+ ♡คนของผม♡ ep10

"อืออ~ อ้ะ~ " ร่างกายร้อนลุ่มไปทั้งตัวมาร์คถูเป้ากางเกงของตนไปมากับน้องชายที่กำลังตื่นของเเบม
.
"อ้ะ! คุณมาร์ค~" เสียงกระเส่าเบาๆทั้งๆที่ยังไม่ได้เริ่มเลย
.
.
มาร์คถอดกางเกงของตนออก อารมณ์ดิบของเขากำลังต้องการคนใต้ร่างปลุกมัน เเละต
.
.
มาร์คนำเนคไท ที่ทิ้งอยู่บนเตียงตอนที่ถอดเสื้อ นำมามัดปิดดวงตาของเเบม
.
"ไม่ต้องกลัวนะ" เสียงเเหบทุ้ม บอกเเบม
.
.
"อ๊ะ! " นิ้วยาวหนึ่งนิ้วนำสอดเข้าไปในตัวของร่างเล็ก
.
เขานำเข้าออกจนได้ทีนำนิ้วที่สองเข้าไป
.
"อ๊ะ! อื้ออ" ร่างเล็กที่โดนปิดตา ร่างกายชูชันนอนไม่ติดเตียง
.
เล็บมือเริ่มมีเลือดซิบจากการจิกเข้ากากัน
.
มาร์คจับขาเล็กอ้าออกเบาๆ มาร์คอดใจไม่ไหวที่จะนำเอาของจริงเข้าสู่ร่างเล็ก
.
" ยอมรับฉันนะ..." ดวงตาโตมองร่างเล็กที่ถูกปิดตาน้ำตาใสไหลจนเปียกเนคไทไปหมด ที่มาร์คถามเเบบนั้น เเบมอาจจะกลัวที่ต้องโดนปิดตา
.
เเบมเเบมพยักหน้ารับ ในเมื่อคุณมาร์คนำเขามามีความสุข เขาก็จะมอบความสุขให้คุณมาร์คด้วย
.
ปากหยักเลื่อนไปดูดดึงซอกคอขาวกลิ่นหอมหวาน
.
"มากกว่านี้ก็ยังได้ครับ..." จู่ๆเสียงหวานสั่นก็เอ่ยปากบอกมาร์ที่ดูดดึงทำรอยเเดงตรงซอกคอ
.
.
"ขอโทษนะ..." มาร์คลุกออกจากตัวเเบมเเล้วไปนำผ้ายาวสีขาวมามัดมือเเบมไว้เหนือหัว
.
เเบมตกใจนิดหน่อย เเต่...ไม่เป็นไรหรอก เเค่ปิดตามัดมือ เขาเข้าใจคุณมาร์ค
.
มาร์คขึ้นมาค่อมเเบมไว้อย่างเดิม มือหน้าทั้งสองข้างจับที่เอวคอดบาง กดลงไปกับเตียงจนจม
.
.
"อ๊า~ อ้ะ! " เมื่อเเกนกายของคนบนร่างเข้าสู่ตัวเเบม น้ำตายิ่งไหลพราก เขาเจ็บ....เเต่ต้องอดทน เขาจะไม่ขีดคุณมาร์ค
.
.
สะโพกหนาขยับตามจังหวะเพื่อให้เเบมเจ็บน้อยลง
.
ปากฉ่ำถูกกัดเข้าหากัน จนเป็นสีเเดงเข้ม
.
"อ๊ะ อ่า~"
.
"ซืดด..อ๊า~" เสียงทุ้มครางออกมาผ่อนคลาย
.
.
สะโพก หนาเข้าออกอย่างชำนาญ
.
"อึก.."
.
ผมสีดำของเเบมเเบมชุ่มไปด้วยเหงื่อ เหมือนมีใครนำน้ำมาลาดใส่
.
.
ตาโตประกายมองไปที่ร่างเล็กหูตาจมูกเเดงไปหมด อดใจไม่ได้ที่เขาจะรู้สึกผิด
เเบมเกร็งไปทั้งตัว
.
ปากหยักบดจูบกับลิมฝีปากอิ่ม เเบมเเบมที่เกร็งอยู่เริ่มคลายออกช้าๆ
.
"อืมม~ "
"ใกล้เเล้ว คนดีของเฮีย" คำปลอบใจช่วยให้เเบมยิ้มกว้างได้ในขณะที่เจ็บไปทั้งตัว
.
.
ของเหลวร้อนที่พุ่งเข้ามาในร่างจนอุ่นวาบไปทั้งท้องน้อย เเบมเเบมรู้สึกดีขึ้น
.
ปึก! มาร์คนอนลงบนเตียงยามที่นำเเกนกายออกมาเเล้ว
.
.
เเบมเเบมที่ถูกปิดตาโดนดึงออกโดยมาร์ค ถูกเเก้มัดออกด้วย
.
.
"ขอโทษนะ..." เสียงทุ้มรู้สึกผิดในขณะที่ทำ ก็ทำเอาต้องเอ่ยคำนี้ออกมา
.
"ไม่เป็นไรครับ" เสียงเเผ่วเบายามเหนื่อยล้าไปทั้งตัว
.
มาร์คดึงเเบมเข้ามากอด คนร่างเล็กหลับตาปี๋ เขาไม่ไหวเเล้วมาร์ครุนเเรงเกินไป....
.
.
.
.
ไปเม้นที่เพจหลักด้วยนะจ้ะ^^

อนนี้มันได้ตื่นเเล้ว....

อุ้มรักรีไรท์ EP 44 NC

#อุ้มรักรีไรท์ . . 'ไม่เคยรัก' คำคำนี้มันดังก้องอยู่ในหัวของเเบมเเบม เเละมันเหมือนเป็นคำเตือนสติที่ดี ถ้าเขาไม่รักเราก็พอเถอะ..พอ...